BESMELE

Kim bilir kaç zaman oldu
Adınla başlayıp bitirmiyorum
Suyu, ekmeği.
Artık ne ekmek nimet ne su aziz.
Dallarım kurudu
Damla düşmüyor adından toprağıma.
/adın yoksa
mavi
deniz yada gökyüzü değil
yeşil
dal yaprak değil
Adın yoksa
Kadın Havva
Erkek Adem değil
Adın yoksa
Ses keman değil, saz değil
Adın yoksa
Kalem şiir değil, söz değil/
Kim bilir kaç zaman oldu anmıyorum
Ekmek nimet, su aziz değil.

Seni Sevdim Seveli

her gün bir tabut
çıkıyor kapımdan
her gün bir ölü
seni bildim bileli

Afrika'da öldürülse bir yerli
canı bende çıkıyor
seni bildim bileli

şişlenen zenci benim
Amerika'da
Ay'dan düşüyorum sanki
okyanuslara
artık kutsal metinleri çözemiyorum
muallim-i evvel
müfti-i azam değilim
fetva veremiyorum
seni bildim bileli

bilgi alındı arzdan
işte
Deccal'ın ayak izleri
ye'cuc me'cuc her yan
seni bileli

her kedi
koşar tekerleklerle kendi
gelir
son nefesi bende verir
ölü başka yerde
şivan benim hanede
gün degil
ülkeler batıyor
her akşam bizim yörede
seni bileli

şarkılarda tefeül ediyorum
artık anam gibi
hep seni söylüyorlar
her türküde ben varım
seni bildim bileli

yoktur mesafe kaydın
dünyam ahiretin
dünün bugünün yarınının
ki ölürüm karşımda
kalırım karşında
seni bileli

yansız
yöresiz
ağlıyor melekler yukarlarda
şefaat kar etmez
hızır çaresiz
aşağı
en aşağılarda
kulların sana sığındığı
sonrasız çukurlardayım
seni bildim bileli

ah edemem
hoyrat söylüyemem
pek fevkimde kaldı
adın yasak
zikredemem
Eyyub'a bağışlanan
benden esirgendi
seni bileli

ne ceza bu
ne imtihan
kime ne ettim
neyledim bilmem
hangi çağda
ne zaman
öç bu sanki
öç
benden alınan
seni sevdim seveli

"ALLAH VAR; KEDER (YA DA GAM) YOK"

Âyet de var ellerinde: "Lâ xavfun aleyhim ve lâ hum yahzenun".
Öyleyse senin bu dünyada korktuğun bir şey de yok; mesela aslan saldırısından.
Âyet, esasen Âhiret'i söylediği gibi, istisnai olarak bu dünyada çok az kuluna nasip ettiği ayrıcalıklı ve geçici bir hâli söylüyor.
Bunlar şunu diyor: Mümin mahzun olmaz; hep, kendisininki gibi, etekleri zil çalar. Ve bunu söyleyenlere dikkat edin, hepsi tuzu kuru adamlar.
Yahu Hz. Peygamber mahzun oldu. Kutlu Çağ'da 'senetül ahzan' var iki yıl sürmüş.
Bu ne terbiyesizlik, bu ne kendine verilen olanaklarla şımarma.
Aksine hüzün, Allah'ın varlığının kanıtı. Hüzün olmasa Allah, Allah olmasa hüzün olmazdı.
Söz hak. Ama kim söylerse. Yukarıdaki adamın ağzında bu söz 'yer yarılsa da girsem' der.
Ama gerçekten mahzun bir mümin söylüyorsa hak. O, şunu diyor: 'Mahzunum ama (Allah) Âhiret var, bu inancıma değer". Bu sözü bir samimi mümin gene böyle samimi mümin mahzun kardeşine söylerse de haktır; 'sabret' demiş olur.
Not: Yukarıda Allah yerine Âhiret yazdım. Allah'ın kitabında birini ötekinin yerine kullanabilirsiniz. Aynı şeydirler. Önemli olan Dilinde hep 'Allah sözcüğü' olana değil; 'Âhiret sözcüğü' olana dikkat kesilin. Herkes Allah der ama Âhiret gündeminde olan azdır; gerçek mümin odur.
Allah'a inanmak kolay, Âhiret'e inanmak zor.

EN ZORU

Herkes görmediklerine inanmakla emrolunurken,
ben gördüklerimi inkar etmekle sınandım.

Denemeler, Yaşamayı Göze Almak 1994, sf 13

Gün Batar Kuşlar Döner

söylemedi deme

gidiyorum geldiğim yere

arkama çalı

toynaklarıma telis bağladım

iz bırakmadan

en sessiz gidiyorum

cari sadakam

nakibim

/yeryüzünde bid'atım/

menend ü rakibim

terekem yok

sıfıra çarpıldı hikmet-i vücudum

alacağım

kimseye borcum yok

varis bırakmadan gidiyorum

kimse bilmeyecek

var olmuşum

olmamışını

gidiyorum

kefensiz

sedasız

nam u şöhretsiz

gece nevbetinde aydım

şekibindim

/olmayacak

yoruldum/

gelmeyeceksin

sabahı beklemeden gidiyorum

geceleyin

ayazda sabaha çeyrek kala

dönecek oldun muydu

bir adım yetiyor

geldiğin sonsuz mesafe için

gözümü güze açmıştım